13 ΜΑΪΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΤΙΜΑ

13 ΜΑΪΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΤΙΜΑ

13 ΜΑΪΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΤΙΜΑ α' μεροσ

Η  ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΩΝ

Στις 13 Αυγούστου του 1917 ένας μεγάλος αριθμός πιστών συγκεντρωμένων στην περιοχή Cova da Iria άκουσε τη βροντή και είδε την αστραπή που συνόδευαν τις εμφανίσεις, τα τρία παιδιά όμως δεν βρίσκονταν εκεί. Ο δήμαρχος, για την ακρίβεια ο διαχειριστής του δήμου, εξαπατώντας τα δεν τους επέτρεψε να βρίσκονται στο μέρος των εμφανίσεων. Σε μια προσπάθεια του να μάθει για τις εμφανίσεις -εάν αυτές είναι αληθινές ή απάτη-, λόγω του ότι δεν κατάφερε να φτάσει στο σκοπό του φυλάκισε τα παιδιά για εκφοβισμό. 

Η τέταρτη και η πέμπτη εμφάνιση: 19 Αυγούστου και 13 Σεπτεμβρίου 1917

Την Κυριακή που ακολούθησε, στις 19 Αυγούστου, τα τρία παιδιά με έκπληξη είδαν την Κυρία σε ένα μέρος αποκαλούμενο Valinhos. Εκείνη ήθελε να καθησυχάσει την αγωνία τους αφού δεν είχαν καταφέρει να είναι παρόντα στο ραντεβού τους την 13 του μηνός και ζήτησε να ανεγερθεί, με προσφορές των προσκυνητών, ένα εκκλησάκι στο σημείο των εμφανίσεων. Στις 13 Σεπτεμβρίου η Κυρία εμφανίστηκε εκ νέου στα τρία βοσκόπουλα που μαζί τους βρίσκονταν από περίπου 30.000 άνθρωποι. Και αυτή τη φορά υποσχέθηκε ότι στις 13 Οκτωβρίου θα πραγματοποιούσε ένα θαύμα. Μετά από αυτό εξαφανίστηκε.

Η έκτη εμφάνιση: 13 Οκτωβρίου 1917

Το νέο για το θαύμα που θα γινόταν αντιληπτό από όλους έκανε τον γύρο της Πορτογαλίας. Έτσι εκείνη τη μέρα συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 70.000 άτομα, προερχόμενα από όλη τη χώρα. Παρόντες ήταν δημοσιογράφοι και φωτογράφοι έτοιμοι να απαθανατίσουν το γεγονός. Υπήρχαν, βεβαίως, και οι σκεπτικιστές κι εκείνοι που περίμεναν να χλευάσουν την απογοήτευση εκείνων που προσευχόμενοι ανέμεναν, στην περίπτωση που τίποτα δεν θα συνέβαινε. Ο καιρός εκείνη την ημέρα ήταν πολύ άσχημος. Είχε κρύο και η βροχή έπεφτε ασταμάτητα. Μόλις η Κυρία εμφανίστηκε και η Λουκία τη ρώτησε:

- Ποια είστε Κυρία και τί θέλετε από μένα;

- Εγώ είμαι η Παναγία του Ροδαρίου. Θέλω να κτιστεί εδώ ένα εκκλησάκι προς τιμήν μου. Θέλω να συνεχίσει ο κόσμος να απαγγέλει καθημερινά το Ροδάριο. Ο πόλεμος θα τελειώσει και οι στρατιώτες πολύ σύντομα θα γυρίσουν στα σπίτια τους. Οι άνθρωποι δεν πρέπει πια να προσβάλλουν το Θεού, που είναι ήδη πολύ προσβεβλημένος.

Το θαύμα του ήλιου

Ο Avelino de Almeida, δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας «O Século» περιέγραψε το φαινόμενο του ήλιου στην έκδοση της Δευτέρας 15 Οκτωβρίου 1917:

- Η Παναγία τότε άνοιξε τα χέρια της και έδειξε τον ήλιο. Το αστέρι μοιάζει με αδιαφανές ασημένιο πιάτο και μπορούσες να το κοιτάξεις χωρίς την παραμικρή προσπάθεια. Δεν σε έκαιγε ούτε σε τύφλωνε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν σαν μια έκλειψη. Και να μια ισχυρή κραυγή από τους θεατές που ήταν εκεί: - Θαύμα, θαύμα! Θαύμα, θαύμα! - Στα γουρλωμένα μάτια αυτού του λαού, του οποίου η στάση μας οδηγεί σε βιβλικούς καιρούς, και που, χλωμός από τον τρόμο, με το κεφάλι αποκαλυμμένο, κοιτάζει προς το γαλάζιο, ο ήλιος τινάχτηκε, ο ήλιος έκανε ξαφνικές κινήσεις, ενάντια σε όλους τους κοσμικούς νόμους. Σύμφωνα με την χαρακτηριστική  έκφραση των αγροτών ... ο ήλιος χόρεψε.

Το τελευταίο όραμα

Όταν όλα αυτά τελείωσαν, το βρεγμένο από τη βροχή πλήθος ήταν τελείως στεγνό. Ήταν, λοιπόν, προφανές πως στην Cova da Iria η Παναγία πραγματικά εμφανίστηκε και εκδηλώθηκε με ένα θαύμα που αντιλήφθηκαν οι παρόντες πιστοί. Καθώς η Παναγία ανέβαινε προς τον ουρανό τα τρία παιδιά είδαν δίπλα στον ήλιο το Θείο Βρέφος, τον Άγιο Ιωσήφ και την Παναγία.

Η επιβεβαίωση από την Εκκλησία

Στις 28 Απριλίου 1919 ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέγερση του ναού της Εμφανίσεως. Στις 13 Οκτωβρίου 1930 ο επίσκοπος της πόλης Leiria διακήρυξε: «τα  οράματα των νεαρών στην Cova da Iria είναι αξιόπιστα», εγκρίνοντας έτσι την ευλάβεια για την Παναγία της Φάτιμα. Ο θεμέλιος λίθος της μεγαλύτερης εκκλησίας ευλογήθηκε στις 13 Μαΐου 1928 από τον Αρχιεπίσκοπο της επισκοπής Evora, ενώ η αφιέρωση με τίτλο Παναγία του Ροδαρίου πραγματοποιήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1953. Ο τίτλος της Βασιλικής δίνεται στον Ιερό Ναό από τον Πάπα Πίο 12ο στις 11 Νοεμβρίου του 1954. Στις 13 Μαΐου 1946 ο καρδινάλιος Benedetto Aloisi Masella έστεψε το άγαλμα της Παναγίας ενώπιον ενός πλήθους περισσότερων από 800.000 προσκυνητών.

Οι τρεις οραματιστές μετά τις εμφανίσεις

Όπως προείπε η Παναγία, πρώτα ο Φραγκίσκος και έπειτα η αδελφή του η Υακίνθη πέθαναν πολύ νωρίς εξαιτίας μιας επιδημίας που μεταξύ των ετών 1917-1920 αποδεκάτισε την Ευρώπη. Ο Φραγκίσκος απεβίωσε στις 4 Απριλίου 1919 σε ηλικία δέκα ετών ενώ η Υακίνθη στις 20 Φεβρουαρίου 1920 στην ηλικία των εννέα ετών. Τα σώματά τους βρίσκονται στη Βασιλική της Παναγίας του Ροδαρίου στη Φάτιμα. Στις 13 Μαΐου 2000 ο Άγιος Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ προέβη στην μακαριωνυμία τους ενώ στις 13 Μαΐου 2017 ο Πάπας Φραγκίσκος τους ανακήρυξε αγίους.
Η Λουκία Dos Santos συνέχισε την αποστολή της οραματίστριας και της φύλακος του μηνύματος της Παναγίας. Αρχικά ως μοναχή των Αδελφών της Αγίας Δωροθέας, σε ηλικία 41 ετών εισήλθε στο Carmelo di Coimbra με όνομα αδελφή Μαρία Λουκία του Ιησού και της Αμιάντου Καρδίας. Επέστρεψε αρκετές φορές στον τόπο των εμφανίσεων στη Φάτιμα. Η αδελφή Μαρία Λουκία συνέχισε να δέχεται μηνύματα από την Παναγία. Πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου 2005 σε ηλικία 98 ετών. Αναπαύεται πλέον μαζί με το Φραγκίσκο και την Υακίνθη. Η διαδικασία της μακαριωνυμίας ξεκίνησε το 2008 και ολοκληρώθηκε το 2017.
 

(συνεχίζεται)

kantam.gr