Τετάρτη των Τεφρών
Κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο 6,1-6.16-18.
«Να προσέχετε την ελεημοσύνη σας, να μη γίνεται μπροστά στους ανθρώπους, με σκοπό να σας επιδοκιμάσουν. Γιατί αν γίνεται έτσι, μην περιμένετε ανταμοιβή από τον ουράνιο Πατέρα σας.
»Όταν κάνεις ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίσεις, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να τους τιμήσουν οι άνθρωποι· σας βεβαιώνω πως αυτή η τιμή είναι όλη κι όλη η ανταμοιβή τους.
Εσύ, αντίθετα, όταν δίνεις ελεημοσύνη, ας μην ξέρει ούτε το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί σου,
για να 'ναι αληθινά κρυφή η ελεημοσύνη σου. Κι ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σε ανταμείψει φανερά».
«Κι όταν προσεύχεσαι, να μην είσαι σαν τους υποκριτές, που τους αρέσει να στέκονται και να προσεύχονται στις συναγωγές και στα σταυροδρόμια, για να κάνουν καλή εντύπωση στους ανθρώπους· σας βεβαιώνω πως αυτή είναι όλη κι όλη η ανταμοιβή τους.
Εσύ, αντίθετα, όταν προσεύχεσαι, πήγαινε στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού σου, κλείσε την πόρτα σου και προσευχήσου εκεί κρυφά στον Πατέρα σου· κι ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σε ανταμείψει φανερά.
«Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους.
Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου,
για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις· και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά».
»Όταν κάνεις ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίσεις, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να τους τιμήσουν οι άνθρωποι· σας βεβαιώνω πως αυτή η τιμή είναι όλη κι όλη η ανταμοιβή τους.
Εσύ, αντίθετα, όταν δίνεις ελεημοσύνη, ας μην ξέρει ούτε το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί σου,
για να 'ναι αληθινά κρυφή η ελεημοσύνη σου. Κι ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σε ανταμείψει φανερά».
«Κι όταν προσεύχεσαι, να μην είσαι σαν τους υποκριτές, που τους αρέσει να στέκονται και να προσεύχονται στις συναγωγές και στα σταυροδρόμια, για να κάνουν καλή εντύπωση στους ανθρώπους· σας βεβαιώνω πως αυτή είναι όλη κι όλη η ανταμοιβή τους.
Εσύ, αντίθετα, όταν προσεύχεσαι, πήγαινε στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού σου, κλείσε την πόρτα σου και προσευχήσου εκεί κρυφά στον Πατέρα σου· κι ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σε ανταμείψει φανερά.
«Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους.
Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου,
για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις· και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά».
© Βιβλική Εταιρία © Καθολική Ιεραρχία Ελλάδος
Σχόλιο της περικοπής
Αγίου Ιωάννη Παύλου 2ου (1920-2005), Πάπα
Ομιλία της Τετάρτης της Στάχτης την 16/02/1983
Στα απόκρυφα της καρδιάς
Ομιλία της Τετάρτης της Στάχτης την 16/02/1983
Στα απόκρυφα της καρδιάς
Η Τεσσαρακοστή σημειώνει τη στιγμή κατά την οποία οφείλουμε να μπούμε μέσα μας. Είναι μια στιγμή οικειότητας ξεχωριστής με το Θεό μέσα στα απόκρυφα της καρδιάς και της συνείδησης. Είναι μέσα σ’ αυτήν την εσωτερική οικειότητα με το Θεό που εκπληρώνεται το ουσιαστικό έργο της Τεσσαρακοστής: το έργο της μεταστροφής.
Και μέσα στο εσωτερικό αυτό απόκρυφο, μέσα σ’ αυτήν την οικειότητα με το Θεό, μέσα στην πλήρη αλήθεια της καρδιάς και της συνείδησης, που αντηχούν οι λέξεις όπως αυτές του Ψαλμού της λειτουργίας αυτής της ημέρας, μια από τις πιο εσωτερικές ομολογίες που ο άνθρωπος έκανε ποτέ εμπρός στο Θεό: «Έλεος για εμένα, Θεέ μου, σύμφωνα με την αγάπη σου, /σύμφωνα με τη μεγάλη σου ευσπλαχνία, σβήσε τα ανομήματά μου. / Πλύνε με εντελώς από το παράπτωμά μου,/ και από την αμαρτία μου καθάρισέ με/. Ναι αναγνωρίζω τα σφάλματά μου, / και η αμαρτία μου βρίσκεται συνεχώς εμπρός μου,/ Εναντίον σου, μόνο εναντίον σου, αμάρτησα, / αυτό που είναι κακό στα μάτια σου, εγώ το έπραξα» (Ψ. 50, 1-6).
Είναι λέξεις που εξαγνίζουν, λέξεις που μεταμορφώνουν. Μεταμορφώνουν τον άνθρωπο από μέσα. Να τις απαγγείλουμε συχνά στη διάρκεια της Τεσσαρακοστής. Και προπάντων, να προσπαθήσουμε να ανανεώνουμε το πνεύμα που εμπνέουν, αυτή την εσωτερική πνοή που έδωσε ακριβώς α’ αυτές τις λέξεις μια δύναμη μεταστροφής. Γιατί η Τεσσαρακοστή είναι βασικά ένα κάλεσμα στη μεταστροφή. Τα έργα ευλάβειας για τα οποία μιλά το Ευαγγέλιο σήμερα ανοίγουν το δρόμο στη μεταστροφή. Να τα εκπληρώνουμε όσο μας είναι δυνατό. Αλλά πριν απ’ όλα, να επιδιώξουμε να συναντήσουμε το Θεό εσωτερικά σ’ όλη μας τη ζωή, μέσα σε ό, τι την αποτελεί, για να φθάσουμε σ’ αυτή τη μεταστροφή σε βάθος με το οποίο είναι γεμάτος ο Ψαλμός μετανοίας της σημερινής λειτουργίας.
